Bij deze verklaar ik de rubriek Het Zuid-Afrikaanse Rariteitenkabinet voor geopend.
Deze stad staat bol van de "WTF"-momenten. Onze kinnen zijn inmiddels al zo vaak op onze knieën gevallen van verbazing, dat we ne rekker nodig hebben om onze mond dicht te houden.
Een eerste greep uit de voorbeelden, and many more to come:
Het is geflipt hoe clever bastards hier geld weten te slaan uit maatschappelijke problemen. Niet altijd even moreel, maar zeker creatief.
Het openbaar vervoer in Johannesburg is ronduit klote, of liever, onbestaand. Op de dodgy witte taxibusjes na, met nog dodgier chauffeurs, maar wie zijn leven lief heeft mijdt die als de pest, naar verluidt.
Alles ligt hier mijlenver uit elkaar – voor elke scheet moet je minstens een half uur de weg op – dus zonder auto ben je ten dode opgeschreven. Met auto eigenlijk ook, want mensen rijden hier als kamikazepiloten, met de eerdergenoemde taxi-psycho's voorop. Het went echter snel; onze stuntman Kasper "Cannonball" Schumacher laveert intussen al met de flair van een ballerina door de verkeersgekte.
(u ziet het niet, maar ondanks die uiterlijke rust schijt ik in m'n broek van angst.)
Maar ik dwaal af.
Om de gevolgen van het freestyle-verkeersbeleid een beetje te beperken, staan er op drukke kruispunten pointsmen, ofte vleesgeworden stoplichten. Het bizarre is, dat die mannetjes niet door de overheid, maar door verzekeringsmaatschappijen worden betaald (!) en dus ook volledig conform de huisstijl zijn uitgedost.
Dat bewijst de eerste les die we hier hebben geleerd: "everything is for sale for advertising in Jo'burg."
Ondanks de moedige inspanningen van de pointsmen, swingen de verkeersongelukken hier de pan uit. Natuurlijk zijn er weer een paar gasten die 't goed gezien hebben: de tow-truckers staan hier langs High Accident Zones te wachten tot iemand zich in de prak rijdt, om dan als koene ridders – en voor een smak geld – te hulp te schieten. Vooral bij regen komen ze massaal als wormen uit de grond gepopt. Geruchten doen zelfs de ronde dat deze ramptoeristen op kalmere dagen stoplichten saboteren of olie op de weg gooien, om zo wat werkgelegenheid te creëeren.
Vwala, werkloosheid opgelost!
Dit alles wordt er niet makkelijker op gemaakt door de voetgangers, die hier soms forse zelfmoordneigingen vertonen. Qua overstekend wild hadden we hooguit gerekend op een enkele struisvogel, maar we hebben het drukker met het ontwijken van roekeloze wandelaars. Er zijn nauwelijks voetpaden, dus mensen lopen gewoon in de berm. De avontuurlijker types duiken dan 's nachts spontaan voor je auto om de snelweg over te steken. Het is een sport als alle andere.
That's it for now, tot de volgende editie.
No comments:
Post a Comment