Niet voor gevoelige moeders

Frank rookt niet, neemt geen drugs, houdt er een beschaafd gemiddelde mannenleven op na, met een minimaal rock & roll gehalte. Maar, u begrijpt, dit eenvoudig minimalistisch bestaan moet ergens gecompenseerd worden.
Die compensatie vertaalt zich in eetstoornissen.
Via sushi is hij in zijn jeugd in contact gekomen met gember.
Sindsdien vreet Frank gember puur en onversneden.
Zoals jij en ik een appel eten, knabbelt hij op z'n gemberwortel.
Naast gember heeft hij ook zoiets met kikkererwten.
U kent dat wel. Kleine balletjes die per blik verkocht worden voor geen geld.
(dat kost geen geld met reden!)
Hij eet het rauw of snel snel opgewarmd.



Hier zien we onze patiënt in actie, met wat in zijn wereld haute-cuisine heet.
sla, kikkererwten (ik vermoed opgewarmd) en wat kruiden (ad random gegrepen wat te grijpen valt, niet zozeer op smaak gekozen) daarnaast vinden we ook nog wat rauwkost (vulling).
U denkt, deze haute-cuisine wordt met zorg gedegusteerd.
Fout gedacht, onze patiënt laat net geen bulldozer aanrukken om het goedje naar binnen te dauwen.



30 seconden later.