Onlangs weer een groep losgeslagen dansers mogen aanschouwen in Central Park.
Geen rolschaatsers dit keer, echter, maar een protestgroep genaamd
Manhattan in Motion, die actie voerde tegen de belachelijke
cabaret law. (het komt erop neer dat je in de New Yorkse uitgaansgelegenheden
niet mag dansen tenzij daar een
vergunning voor is. soit...
lees artikel).
Goed, hun volksopstand bestond er dus in om een hele middag bij de burgemeester om de hoek een straatfeest te organiseren. Veelbelovend concept natuurlijk, dus wij bol van energie en motivatie daarheen.
Helaas bleek hier geen sprake te zijn van een gezellige houseneger, maar van een club muffe hippies met trommels, en was de meeslepende deep house vervangen door
AFSTOMPEND GEDREUN! ...zucht...
Het feit dat de piepkleine "dansvloer" streng afgebakend was door een Chinese Muur van dranghekken, en dat een volledig Special Forces team erop toezag dat niemand
onwettelijk uit z'n dak ging, was ook wel een dompertje op de feestvreugde. Meer blauw op straat? No thanks.
We zijn niet naar de afterparty gegaan. Maar we appreciëren het initiatief!
De foto's zijn in ieder geval wel lachen:
Sammy Tanghe senior! Bracht voor ons de
Bosklapperdans ten berde.
Ain't no party without him.
Deze prima ballerina stond druk met haar vriendin haar lenigheid tentoon te stellen (die kaalkop linksachter is er in ieder geval niet goed van).
Grappig: een paar dagen later zagen we haar in de metro, terwijl ze betrapt werd op zwartrijden. It's a small world after all.
Dit had iets tragisch...
Leader of the pack; The Raging Dance Dyke!
Heavy security. Je weet nooit wat ze met die hoepels van plan zijn.
Na het aapjes kijken zijn we dan maar park-inwaarts getrokken, alwaar wij onder een brug kennis hebben gemaakt met dit vrolijke duo:
Deze jolige jongen liet zich "Princess" noemen, waardoor er bij mij een joekel van een
koebel ging rinkelen. Ik weet zéker dat dat
deze weirdo is. We found your hideout, parrot man!
Van zijn poedel of papageaai was echter geen spoor te bekennen, al zagen die gele zakken er wel verdacht uit...
Piet Piraat hier was denk ik zijn manager, of zo. Of gewoon een trouwe groupie.
Op het moment dat ze poseerde voor de foto stortte één van haar brillenglazen ter aarde – altijd pret met die lui.
Ze heeft ons nog een postkaart van New York By Night aangesmeerd voor het vriendenprijsje van 1 dollar, die wij hier op ons blog zullen verloten. Wil je de ontvanger zijn van dit collector's item, laat ons dan iets weten (met duidelijke vermelding van je adres – blokletters, graag) en je wordt opgenomen in de Grote Postkaart Loterij. Een onschuldige hand zal dan de gelukkige winnaar kiezen.
Een milde gift kan natuurlijk wonderen doen... (rekeningnummer verkrijgbaar op verzoek).
Hier nog een laatste beeld om het af te
ronden. Deze topfotograaf ging all the way om zijn lieftallige dochter mooi op de
gevoelige plaat te slingeren (cool beeld van Alice in Wonderland, trouwens).
Of het was een dubieuze uitnodiging gericht aan Kasper (helaas wist onze man niet dat je bij Kasper niet moet aankomen als je geen luipaardstring draagt. En die uitstulping rechts vond hij ook maar bedenkelijk).
